|
||||||||
20 TRACKS. 20 YEARS. Voor ons is het al twintig jaar een raadsel waarom Jeffrey Halford hier zo onbekend blijft: hij maakt de ene mooie plaat na de andere, is een geweldige songschrijver, een goeie gitarist en een prima zanger, met een stemgeluid ergens tussen Tom Petty en Elliott Murphy in. Dat lijkt mij een mooie verzameling kwaliteiten te zijn om door te breken en toch lijkt het voor deze architect van beroep niet te willen lukken. Al denken weer andere Americana liefhebbers hier in België en Nederland, waar Halford een Americana-icoon is, dat hij misschien wel het best bewaarde geheim is op zijn gebied in de rest van Europa. Als introductie voor degenen die hem nog niet kennen, verdiepte hij zich in zijn opnames over 20 jaar. Het is dan ook een prachtige retrospectieve cd geworden met 20 songs, die zijn samengesteld uit acht verschillende releases en toont voornamelijk hun evolutie als band aan. Jeffrey Halford kwam oorspronkelijk uit Texas, maar verhuisde al op jonge leeftijd naar Californië. Door de jaren heeft hij vele fans die binnen muziekkringen zelf als hele groten bekend staan. Onder andere Taj Mahal, Los Lobos, George Thorogood, Gregg Allman, Robert Earl Keen, John Hammond, Augie Meyers, en Dave Alvin, artiesten met wie hij vroeger wel eens het podium deelde, mogen bijvoorbeeld tot het groepje devote volgelingen van Halford worden gerekend. Allemaal zijn ze het er in elk geval over eens, dat Halford best wel wat meer aandacht verdient. En daar zijn wij het roerend mee eens. Zijn laatste albums "Rainmaker" (2014), "Lofi Dreams" (2017) en "West Towards South" (2019) werden allen bijzonder lovend onthaald. Platen waarop Jeffrey Halford en zijn band The Healers overtuigden met fenomenaal gitaarwerk, een hecht bandgeluid, lekker in het gehoor liggende songs, een veelheid aan invloeden, fraai doorleefde zang en een prachtig geluid waarin alle details fraai aan de oppervlakte kwamen. Opvallend op deze albums is het geluid, dat steeds goed in balans is en geeft alle instrumenten de aandacht die ze verdienen, waardoor je geen detail hoeft te missen. Jeffrey Halford & The Healers lieten op hoger vernoemde albums, alsook de daarvoor verschenen releases, horen dat ze binnen de Amerikaanse rootsmuziek een opvallend breed palet kunnen bestrijken en dat is dan ook goed hoorbaar op deze 20 tracks. Daarbij is Halford niet alleen een verdienstelijk zanger en gitarist, maar schrijft ook nog eens fantastische nummers. Elke album weerspiegelt het leven van deze artiest, waarbij emotie altijd een centraal onderdeel van zijn gitaarspel is, en zijn zang enorm wordt versterkt door The Healers, die uit drummer Adam Rossi en bassist Bill MacBeath bestaan. Maar ook enkele grote artiesten, waaronder Augie Meyers (Bob Dylan, Texas Tornadoes), The Gospel Hummingbirds (Oakland, Californië), Chuck Prophet (Green on Red) en Myron Dove (Santana) horen we op een aantal tracks op deze verzamelaar. "Beware of Worthless Imitations" blijft vooral door de afwisseling van het begin tot einde boeien, zodat ieder liedje in het totaalverhaal van Jeffrey Halford & The Healers past. Als het nu gaat over wat meer filmische texturen zo als we de hete woestijnwind in "Mexico" aanvoelen, die door de klimmende straten van San Francisco zwerft om even verder te eindigen in "North Beach", of waarvan de inhoud van "Elvis Shot the Television" voor zich zelf spreekt en dat tevens in een bluesrockjasje wordt geserveerd of "Door #3" dat op de wijze van Chris Isaak fijntjes weg trant, Halford vertelt steeds persoonlijke en intieme verhalen, en verkent hierbij alle uithoeken van de Americana. Het album sluit af met voor ons toch de uitschieters uit zijn laatste album "West Towards South": zo voelen we de donkere lucht boven een desolaat landschap hangen in het titelnummer "West Towards South", dat met resonerend snarenwerk, snerpende slides en percussie een broeierige sfeer creëren die doorloopt in "Deeper Than Hell" dat op diepe bariton twang draaft en aan het western repertoire van de jonge Cash herinnert, maar dat alles zonder dat Jeffrey Halford slechts een imitatie levert, daarom steken wat mij betreft, deze nummers met hun emotioneel geladen teksten en de meer breekbare track, "Sea Of Cortez" waarmee het album afsluit er lichtjes bovenuit, al bevat de plaat niet één mindere song. We hopen alvast dat "Beware of Worthless Imitations" nu na 20 jaar wat erkenning en radio-aandacht oplevert voor Halford.
Tracklist: |
||||||||
|
||||||||
 (2).jpg)
